'Freuds'

Er is feest in het Concertgebouw, ter gelegenheid van 65 jaar Palestina. Er hangen blauw-witte vlaggen. Er lopen mannen met zwarte bolhoedjes en vlechtjes en vrouwen in soepjurken en een kinderwagen. Die zie je nog wel in Antwerpen maar hier kom je ze niet zoveel (meer) tegen. Een Joodse vereniging heeft het gebouw afgehuurd. er is veel politiebewaking buiten.

Wij van de cursus worden allemaal ondervraagd en gefouilleerd.
- Wat doet u hier?
- Ik kom voor de cursus.
- Wat heeft daar in uw tas?
- Een map met partituren.

Enfin! Zing & Beleef Weill is verder weer feest. Christoph de dirigent bekent dat hij zich niet geheel gedisciplineerd aan de beloften van je projectleiding gehouden heeft, dat hij niet elke week linkjes gestuurd heeft, maar dat hij vanaf nu zijn leven zal beteren. Hij zal vanaf nu linkjes sturen.
- Kan dat misschien ook vooraf in plaats van achteraf?' vraag ik.
Hij verstaat mij niet.
- Of je die linkjes ook vooráf kunt sturen? Vóóraf? Vooráf?
Waarom verstaat hij mij niet? Is het de klemtoon?
- Wat zegt u?'
- VOORAF!'
Hij begint te giechelen.
- O! Vooraf! Het is een beetje Freuds dat ik u niet verstond.'

We behandelen vandaag Weills tijd in Amerika.  De musical / opera Street Scenes.

En of we nog wat leuke interpretaties van Weill weten. Dan laat hij die volgende week horen. Ik weet er wel een, zeg ik: Sven Ratke!