Terug aan het Meer van Ohrid, maar nu aan de andere kant in het plaatsje Radozda, 1 kilometer van de Albanese grens. Onze Villa Radozda waar wij voor 20 euro een kamer huren staat direct aan het Meer, er is een piepklein strandje voor de waar wat plaatselijke kindertjes badderen. Biljana in Ohrid heb ik gesms't of het goed is dat we een dag later komen. Wat een heerlijkheid, hier, dit meer, en gewoon mensen in bikini's.
Debar, dat we vandaag onderweg van het klooster hier maar toe ook even aandoen, is ook een stad vol Albanezen. In die steden is het voor vrouwen gewoon niet fijn. Vind ik. Het is dat je naast een man loopt dat je nergens last van heb, denk ik. Moet veel aan de (Albanese) schrijfster Ornela Vorpsi denken die dat corrupte mannenland haarscherp beschreef. Zij is meen ik naar Parijs en Italie vertrokken. Geen wonder.
Raar land, dit Macedonië. Een prachtige route van zo'n 40 kilometer later zit je dan weer aan zó'n paradijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten