Slavko komt bij het ontbijt zitten het gesprek van de avond ervoor over muziek, literatuur, politiek en leven voort te zetten. Bobby en hij blijken ware kindred spirits. Ook hun liefde voor zakmessen en multitools hebben ze gemeen.
De voortdurende wederzijdse herkenning is groot en mooi. Dat dat bestaat. Ik heb er niet zoveel aan toe te voegen en kijk naar zijn droeve blik en diep afgekloven nagels. The present is a present - het lijkt meer opgave dan werkelijkheid. Als hij om half twaalf een halve liter bier bestelt, dan denk ik: we moesten maar eens voort.
Maar hoe dan ook, het is een echte Vriend. We nodigen hem met klem uit naar Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten