Zus2 is jarig en we gaan naar haar toe. Den Helder is behalve niet zo mooi wel heel prettig, zo langs de dijk aan de Noordzee en met uitzicht op Texel. Het grootste punt is dat Den Helder zo ver is en nog veel verder voelt dan het werkelijk is. Vanuit Amsterdam ging het nog wel, maar vanuit Utrecht!
Men moet gewoon met de trein gaan, dat is ook oneindig lang, maar dan kun je lezen of suffen, maar Bobby heeft beloofd enige klusjes te klaren en er moet een gereedschapskist mee. Heen rijd ik over de A9 via Alkmaar, daar de rondweg Alkmaar met zo'n tien stoplichten en geen groene golf, en daarna en via de provinciale weg N9 langs het Noord-Hollands kanaal naar Den Helder, terug via de N99 naar Den Oever en dan de A7, de A8, de A10 en de A2.
Zus2 vindt dat we de A7 moeten nemen, maar die route is wel een kwartier langer. De provinciale weg is korter en toeristieker. Bobby heeft die nog nooit gezien. Aan de linkerkant ervaar je de duinen in de verte, lokkend, maar je gaat er niet naar toe, nooit, want naar Den Helder. Rechts loopt dat eindeloze kanaal, waar nooit een boot in vaart en waar af en toe een wonderlijke vlotbrug overheen ligt. Die bruggen liggen daar al heel heel lang, gezien plaatsnamen als St.Maartensvlotbrug. Heen doen we 1.32u, terug 1.52u.
Na de klusjes gaan we eten in Huisduinen, op de dijk, aan zee, onder de vuurtoren. In de verte ligt Texel. Lokt ook. Maar het is inmiddels donker en we hebben helaas ditmaal geen zee gezien. En geen Texel. Maar wel de vuurtoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten