Opeens ben ik ziek. Misselijk. Héél misselijk. Nee ik wil geen eten. En ook geen drinken. Ik ben heel misselijk. Ik was het op het werk al. Als ik heel stil in bed ga liggen, misschien gaat het dan wel over. Hoop ik.
Maar het gaat niet over. Tegen tienen 's avonds steek ik in godsnaam dan maar de vinger in de keel. En dan knalt het middageten er uit. En nog een keer, en nog een keer. Om 02u is de laatste keer.
Er is zoveel werk te doen. Om 23u app ik naar collega Mandy: ik ben héél ziek. Ik denk dat ik morgen thuis blijf. Zij terug: ik ben óók héél ziek. Zelfde symptomen. Hoe kan dat? Hoe moet dit nu? Die vacature moet nú online, app ik naar de baas. Nú. En zonder mijn naam. Ze mogen me niet bellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten