De Bunnikse collega's hebben een feestje georganiseerd in De Pijp, heel modern, in een pop-upstore. Ik neem vanaf station Amstel een OV-fiets en gelukzalig fiets ik langs de rivier. Eerst een date bij de Ysbreker. Wauw. Wauw. Wauw. Ik voel me nu echt wel thuis in Utrecht, maar wat is Amsterdam toch gewéldig.
Blokje leeftijdsrelativering: ik werk met allemaal jonge(re) mensen die nieuwe tijden en social media prediken, en die afgeven op oude(re) mensen, maar mooi ben ik als oudste aanwezige wel de enige die tijdens de feestelijke momentjes relevante publicabele foto's maakt en op de diverse kanalen post. O ja, zeggen ze, goed van je, bedankt, mijn telefoon is leeg, helemaal niet aan gedacht!
Als ik rond 21u De Pijp probeer uit te fietsen stuit ik op een clubje 'handhavers', waarvan een dame blijmoedig tegen mij roept: 'Mevrouw, u gaat voor de Hoofdprijs! U mag hier niet fietsen. Dat is €65,-. 'Hè', zeg ik, 'dat wist ik niet. Ik ben twee jaar geleden naar Utrecht verhuisd. Toen ik vertrok was dat nog niet zo.' Ze houdt het bij een waarschuwing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten