Ik heb ineens een akkevietje op mijn Facebookpagina van mijn Plantsoen. Ik heb buurtgenoten uitgenodigd om mee te doen met de moestuintjes, om ook een vierkantemeterbak te gaan beheren, gaat er ineens een hondenliefhebber tekeer. Dat de veranderingen van het park geen verbeteringen zijn voor de hondenliefhebber. Ik reageer dat er niets verandert aan de padenstrucruur, dat er alleen bloemen bijkomen en wat moestuinbakken, en dat het fijn zou zijn als de hondenliefhebbers de uitwerpselen in elk geval straks rond die moestuinen zouden verwijderen.
Had ik dat niet moeten zeggen? Het is er eigenlijk maar een trouwens die zo tekeer gaat. De man met de roedel wolfshonden. Hij is boos dat niemand rekening houdt met hondenliefhebbers. En dat mensen met katten geen belasting hoeven te betalen. Hij noemt het project met de 14 moestuinbakken 'landjepik'. Ik verwijs hem naar de inspraakrondes die er waren en de Klankbordgroep waar iedereen welkom is/was. Ik probeer me in hem in te leven, waar dat gescheld vandaan kan komen. Er reageert ook een boze mevrouw, over de zwanen, er is weer iets met een van de zwanen, en waarom ik dáár niets aan doe.
Het probeert het naast mij neer te leggen, maar het enerveert wel, zulke discussies. Moet ik die man nu aanspreken? Wij groeten elkaar altijd bij het rondje park, wel een paar keer per week, maar we hebben nooit kennis gemaakt. Ik ben bang dat ik zo een klap voor mijn kop krijg. Een hengst voor m'n harsens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten