Van mijn verjaardag heb nog twee cadeaubonnen van de Intratuin, plastic pasjes waarvan je niet weet welk bedrag erop staat. Na het werk rijd ik naar de Intratuin aan de Koningsweg - vanuit Bunnik is dat een soort van handig, want dat is Utrecht Bunnikzijde. Maar naar huis moet je daarna dwars door de stad. Misschien is het filiaal Vleuten toch handiger.
Er blijkt 50 euro op de cadeaupasjes te staan. Dat is mooi. Eerst verzamel ik plantjes peper, veldsla, rucola en rode kool. Vooral van de rode kool heb ik hoge verwachtingen. Die vind ik zo mooi. Met nieuwe plantjes ziet een moestuin er meteen weer verwachtingsvol en veelbelovend uit.
Dan heb ik de kwestie van ons minivijvertje, waarvan de buurkinderen vinden dat er vissen in moeten. Dat vijvertje is qua materiaal bij wijze van spreken een grote afwasteil. Vorig jaar werd het geplaagd door onuitputtelijke slijm-alg, dit jaar is het draad-alg. Ik ben er inmiddels niet meer zo vies van. Elke week trek ik zonder blikken of blozen handenvol meters slierten alg uit het vijvertje. Daar ga je toch geen goudvissen in rond laten zwemmen?
Ik weet niet goed hoe het moet met de waterplantjes. In het tuincentrum staan ze ingedeeld op niveaus: tot 10 cm, tot 20, tot 30. Onze teil heeft maar één niveau: 30 cm, dus ik kies maar wat uit die categorie. Het eerste jaar haalde ik ze uit de pot en zette ik ze met 'kluit' zo in het water. Sommigen deden het wel, andere niet. Maar ik vond het toch raar, zonder aarde in die bak. Dit voorjaar zette ik ze met mandje maar op de bodem. Maar wat hoge planten waaien steeds om..
Vandaag vraag ik aan een medewerker hoe dat moet. Hij wijst me grotere mandjes aan en speciale vijveraarde. En zo ben ik gauw door die cadeaubonnen heen. Een prototype tuinconsument. We gaan het allemaal proberen. Prachtige waterlelies is wat wij wensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten