Ik zie er wat tegenop om mij in de bereiding van meiknolletjes en snijbiet te verdiepen. Gelukkig vindt Bobby dat juist leuk. Ooit had hij een groentetas van Odin, vertelt hij, dat was een abonnement en daar zaten dat soort groenten ook in. Ook ik had ooit die groentetas van Odin, ik wist niet hoe snel ik ermee zou stoppen. Dat was in de jaren negentig, je kreeg elke week een papieren tas vol biologische groenten en bijbehorende recepten. Ze zaten vol met wat we nu 'vergeten groenten' noemen. Ik vond dat toen niet leuk. En nu heb ik van die groenten in mijn tuintje.
Aan het eind van onze fietstocht naar de Loosdrechtse Plassen laat ik Bobby even trots mijn gisteren helemaal gefatsoeneerde moestuin zien. Het gaat moedeloos makend hard met het onkruid. Mijn klasgenoot Hassan is wel een uitdagende klasgenoot, zo keurig als hij zijn tuintje heeft. Daar kan werkelijk niemand op dat hele volkstuinencomplex aan tippen. En als zijn buurvrouw moet ik me er extra toe verhouden. Dat gedaan hebbende kan ik vandaag weer trots wijzen: 'Kijk, daar heb ik de snijbiet afgesneden. Dat schijnt over twee weken weer aangegroeid te zijn.' En op de plek van de geoogste meiknolletjes staat nu nieuwe andijvie.
Ik heb er gisteren ook een pompoenplantje van de plantjesmarkt in gezet, want de ingezaaide pompoen kwam maar niet op, en ook augurk, en ik heb de sla en andijvie verplaatst. De courgette bloeit trouwens als een gek. Prachtig. En de kolen die het op zandgrond niet zouden doen groeien vooralsnog als kool.
Ik google even op Odin. Dat blijkt nog steeds te bestaan Ze hebben door het hele land inmiddels winkels. In Utrecht aan de Biltstraat. En op die wekelijkse groententassen à € 8,75 kun je je ook nog steeds abonneren.
We eten witte cannelloni-bonen met snijbiet en geglaceerde meiknolletjes. Mmm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten