In elk geval Zus4 geniet erg van mijn volkstuinbelevenissen. Het is alweer een week geleden dus het is de hoogste tijd. Hoe staat het er allemaal bij? Hebben de verplaatsingen van andijvie en sla tot afsterven geleid? Is er van alles opgevroten? Hoe staat het met de kolen? Doet de pompoen het inmiddels een beetje? En de aubergine? Wat moet ik in godsnaam met de tuinbonen die zo onder de luis zaten? En zo meer van die prangende vraagstukken.
Ik kan al aardig converseren met de mede-tuinierders, wat me vorig jaar nog absoluut niet lukte. Hoe gaat het, vraag je, en dan gaan ze oeverloos uitwijden over alle groenten. Hoe uitbundig alles groeit dit jaar, en dat vorig jaar níets wilde. Dat de mais die we van Juf kregen niets doet, en de pompoen ook niet, maar de daarna zelf gezaaide mais wel. Een buurvrouw heeft in een keer dertig kropjes sla geplant en die zijn nu op hin mooist dus daar zit ze nu mee. Neem alsjeblieft wat van mijn sla mee, smeekt ze.
Vandaag heb ik ruim twee uur nodig om de tuin weer een béétje onkruidvrij te krijgen. Er is een muziekfestivalletje in voorbereiding, maar gelukkig ben ik net voor dat losbarst weg. Het wordt gezelliger met Hasan, die er toevallig tegelijk is, en die steeds mededeelzamer wordt. Hij vertelt me ook steeds wat ik fout doe. Mannen die tegen vrouwen zeggen wat ze fout doen. Als Bobby zegt wat ik fout doe word ik wel eens sacherijnig, maar van Hasan kan ik het tot nu toe hebben. Hasan zijn tuin is zó mooi ordelijk en onkruidvrij. Een uitdaging, zeg maar. Ik moet voorzichtig zijn met de schoffel. Ik moet geen nieuwe sla planten op de plek waar de sla stond. Ik moet mandjes over de bloemkool doen, want die wordt opgevroten. Nee, Hasan. Thanx.
Er is alweer een nieuwe courgette. Woensdag had ik de eerste courgette geoogst en nu is er alweer een grote nieuwe. Vandaag eten we dus twéé courgettes. Bij het schoffelen rond de aardappelen ( wat ik nog niet eerder gedaan heb) blijken er al allemaal aardappelen vlak onder de aarde te liggen. Ik was helemaal niet van plan aardappelen te oogsten, dat doe je als de bladeren geel worden heb ik geleerd, maar nu gaan er toch 7 mee naar huis, en ze zijn práchtig. Ik heb nog nooit zo trots naar aardappelen gekeken. En dan de tuinbonen. Ik dacht dat doe opgevroten waren door de luis, maar dat had geen negatief effect op de tuinbonen. Ik had ze alleen niet gezien. Hasan wijst me erop. Ik oogst er een paar, maar zie dan dat zijn tuinbonen veel groter zijn dan de mijne, dus ik heb veel te vroeg geoogst. Nu hoop ik maar dat hij het niet ziet, want nog een reprimande trek ik niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten