Jeroen heeft sinds enige maanden verkering in Hilversum en komt dus vaker hier in de buurt. Tot nu toe gingen we - als we gingen wandelen - wandelen in en om Egmond aan Zee, maar nu doen we de Westbroekse Zodden, tussen Utrecht en Hilversum. Zo trots als ik daar op ben. We lopen naar de Egelshoek en dan nog een eindje verder naar het vliegveld. En weerom.
Hij weet van de-gescheiden-mannetjes-van-de-Egelshoek, dat zou een camping of huisjespark zijn waar gescheiden mannen wonen. We komen langs een woonwagenpark en langs een autosloperij. Zou dat het zijn? Je zou als 'gescheiden mannetje' toch daar te wonen komen.
Hij weet van de-gescheiden-mannetjes-van-de-Egelshoek, dat zou een camping of huisjespark zijn waar gescheiden mannen wonen. We komen langs een woonwagenpark en langs een autosloperij. Zou dat het zijn? Je zou als 'gescheiden mannetje' toch daar te wonen komen.
Het is knetter zonnig, dus de wandeling is een feestje. Jeroen heeft een verrekijker mee en ontwaart overal vogels, ooievaars, reigers, en ook roofvogels, tot de blauwe kiekendief aan toe. Die is trouwens wit, zo leer ik. Ik heb het niet zo op verrekijkers. Ik zie nooit wat, klooi ermee en word er duizelig van. Nee, beaamt Bobby, Lucie Theodora, die krijg je niet aan de verrekijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten