Het avontuur ontkrullen en ontkleuren is een jaar geleden begonnen, en door mijn Australische logé tijdens het Festival Oude Muziek, kwam ik afgelopen september deze kapper Vince op het spoor, die zich meteen als een visionair ontpopte. Dat mag ook wel; hij is twee keer zo duur als de buurtkapper. Het Poolse maisje van de buurtkapsalon deed heel erg haar best en was enorm toegewijd, maar ik miste toch een stukje Visie.
Mijn nieuwe binnenstadskapsalon heeft een modern afsprakensysteem op internet, waar je een kapper en een behandelblokje van een half uur kunt reserveren. Maar nieuwe krullen maken passen niet in zo’n tijdblokje, daar mag je gerust een dagdeel voor uittrekken. Dus Vince belde terug, hij had even geen beeld meer bij mijn naam, bekende hij, maar toen hij mijn stem hoorde weer wel. Hij ging meteen een Plan maken. Daar houd ik van.
Hij heeft andere rollers dan de buurtkapper waardoor het knetterdure kappersbezoek een groot feest wordt. Shapers heten deze. Ik lijk wel een moderne Medusa! Ik app meteen deze foto naar deze en gene. Ik heb grote waardering voor kappers. Ik vind het echt een mooi beroep. Mensen komen een beetje voddig binnen, nu kan het écht niet meer met hun haar, en verlaten een uur later verwend en verkwikt het pand weer. Je kunt er weer even tegenaan. Als je haar maar goed zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten