‘Zullen we hier dan nog maar een extra nacht blijven’, stelt Bobby voor tijdens de nogal late ochtendkoffie. We zitten weer elk met ons boek op schoot in de verten te staren, op deze droomcamping aan een strandje aan een baai met alle rust en ruimte om ons heen die een mens zich maar kan wensen.
Als we uitgestaard zijn maken we in de middag een wandeling van Ullapool naar Ullapool Hill. Best pittig. Het is heel zonnig en windy. Prachtig uitzicht over de Loch en de Eilanden. Op een bankje waar we even uithijgen vertelt een oude mevrouw wier hondje net dood is ons over het leven in Ullapool. Ze heeft er dubbele gevoelens over. Het is mooi om het goede van dit bijna lege stuk Schotland te delen met de rest van de mensheid, zegt ze, maar ook hier die horden. En die eenbaansweg North Coast 500, die kan het succes en dat toegenomen verkeer niet aan. Zoals wij ook al vastgesteld hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten