Gelezen: Wolf van Kristien Hemmerechts. Een tamelijk nieuw boek van haar, van vorig jaar. Het vertelt het verhaal van een boze man die liefde zoekt. De boze hoofdpersoon is de 50-jarige pianist Vladimir Oektsjenko, hij is begeleider van een blinde zwarte stand-upcomedian, die ziek is dus Vladimir heeft even geen werk. Het is een wonderlijk boek. Een soort sprookje maar ook een zedenschets van deze tijd. Vladimir gaat met Kerst op vakantie in een retraitecentrum in Wallonië waar zijn therapeute ook naar toe is, een plek waar iedereen aardig is/moet zijn. Het hele leven van Vladimir komt langs met veel leugens en tegenslagen, waardoor hij zo woedend is geworden. Hij is opgevoed door zijn grootmoeder van vaderszijde Baba, die pas laat onthulde dat zij niet zijn moeder maar zijn grootmoeder was. Zijn vader en moeder hadden ooit een one night stand en zijn moeder was niet in staat voor hem te zorgen. Het is geen al te liefdevolle opvoeding.
Het is een wonderlijk verhaal met onverwachte wendingen zoals een auto-ongeluk in de Waalse sneeuw waarbij de therapeute omkomt en daarna een onverwacht happy end. Er zit veel scherpte in maar ook satire, vooral over de therapeute en het retraitecentrum. Met zeker genoegen gelezen, maar kan niet zeggen dat-móet-je-lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten