Het gaat eindelijk echt wat beter met de pols/hand. We zijn er nog lang niet, maar het gaat de goede kant op. Hèhè. Maar er moet nog steeds consequent doorgestrekt en -gebogen worden, om de vingers weer recht te krijgen en de buigingen van de pols (alle kanten op) weer net zo goed als de goede hand. Twee keer per week mag ik nog steeds komen, waarbij de fysio gedurende max 25 minuten de stijve pols en de dikke vingers een beetje extra doorduwt en forceert, en verder moet ik dat zesmaal daags thuis doen. En niet verzaken. Zucht.
Vanochtend meet het wrede meisje me een nieuwe spalk aan, vanwege de oefeningen die zij mij geeft om thuis de pols nog verder te buigen. Omdat ik de oefeningen die zij mij opgeeft almaar niet wil (zoals mijn rechterarm met een sjaal een uur aan de tafel binden of aan een stoel) omdat ik mij dan zo gevangen voel, heeft ze nu een spalk bedacht. Zij is zeg maar creatief-met-spalk. Eerst moet ze dan een kunststof op maat knippen en warm maken (vergeten te vragen hoe. in een magnetron?) en dan naar mij arm vormen, en dan gaan we samen bedenken hoe ik vervolgens de gewenste strekking ik in mijn hand krijg. Het lukt niet zo. We worden er allemaal wat mies en moedeloos van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten