Vroeger maakte ik volop foto’s met een camera, en fotoboeken, maar sinds de iPhone is dat er steeds meer bij ingeschoten. De foto’s hangen nu ergens in de iCloud en komen daar niet meer uit.
Afgelopen zondag waren we na de herdenking van Schoonmama koffie gaan drinken bij een trouwe vriend van haar, een voormalige buurjongen, die elke vrijdagavond bij haar kwam. Ik dacht altijd dat hij jong was, maar dat bleek relatief, hij is met pensioen. Deze jongen van tegen de zeventig maakt fietsvakanties in Spanje zijn uppie en legt zijn uitzichten na afloop vast in mooie fotoboekjes. Hij had heel veel vakantieverslagen in allemaal dezelfde vorm fotoboekjes. Ik herinner me ineens dat ik tot enige jaren geleden ook prachtige beeldverslagen van de vakanties maakte.
Ik moest maar eens de iCloud gaan leegtrekken en weet fotoboeken maken, bijvoorbeeld te beginnen met 2019. Tenslotte is het al bijna weer december en tijd voor reflectie.
Ik maak nog steeds veel foto’s die ik tegenwoordig vaak weggooi nadat ik ze gebruikt heb voor Facebook of Museumkijker. Mijn iPhone heeft niet zoveel geheugen en loopt door de vele apps die erop staan en regelmatig vol en dan kan ik ineeens getergd alle foto’s uit de Whatsapp weg gaan gooien.
2019. Jaar van het overlijden van Schoonmama. Jaar Van de vakantie naar Schotland. Jaar van de polsbreuk. Veel tekeningen van Nichtje en de Bébé’s. Van voetballers ook. Práchtige foto’s van Schotland ook. Die heb ik al die maanden na de polsbreuk aldaar nog nooit bekeken. Wat een mooie vakantie was dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten