Door een verjaardagsfeest op 2 november heb ik dit jaar het Allerzielen gemist. Ik stel het toch wel op prijs: gezamenlijk met de mensen een kaarsjes branden ter nagedachtenis van de overledenen. Dat Schoonmama dit jaar maart overleden is: onvoorstelbaar, het voelt veel langer geleden. En Margs einde en uitvaart: dat is nu geloof ik anderhalf jaar geleden. Ik raak het besef ervan kwijt.
In de Kerk-op-Zuilen hebben ze deze zondagochtend nagedachtenis van de doden. Om toch een beetje bij het Allerzielen aan te sluiten. Het is heel mooi. Een paar weken geleden waren we er ook en er is een nieuw gezin met twee jonge blonde dochtertjes (6 en 9 schat ik) die als hoop voor de toekomst volop ingezet worden bij de dienst. Zij doen onder meer het kaars opsteken en collecteren. Wat zijn die meisjes hartverscheurend serieus en toegewijd en leuk.
De kerk van Schoonmama in Maassluis heeft ons ook weer uitgenodigd, komende 24 november, voor de jaarlijkse nagedachtenis van hun overleden gemeenteleden. Daar zullen we vast wel naar toe gaan.
Hier zijn ook veel mensen uitgenodigd om hun overleden geliefden te gedenken. Mensen die daar nooit komen. Leger des Heils-soldaten. Surinamers. Ook worden er namen genoemd voor wie er niemand is komen opdagen. Voor die mensen mogen de twee blonde meisjes een kaarsje neerzetten. Het is heel mooi gedaan en ontroerend. Ik schiet bijna vol. Brand zelf ook een kaarsje, één, voor Marg en Schoonmama samen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten