Díe lange wandelingen zijn echt een ding voor met de vriendinnen en de zussen. Bobby heeft doorgaans niet zo’n zin. Maar als ik woensdag vraag: ‘Heb je zin om donderdag samen iets gaan doen? zegt hij zomaar Ja! En ik kies mede vanwege de militaire geschiedenis (forten, oude bunkers en loopgraven) en het stuk langs de Lek weer het eiland Schalkwijk. Hij heeft lange benen dus het is best aanpoten.
Geen blauwe luchten zoals de vorige keer, maar grijs weer. We verwonderen ons over het platteland dat hier nog zo ontzettend platteland is hier. Niks opgeleukt met boerderettes. Laat staan met ‘natuur’. Het is gewoon grasland wat de klok slaat. Maar die rivier! Zo oneindig. Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan... Zo raak die zin. Het gekkenhuis van de stad is zover weg. Zou er hier bij de plaatselijke Spar ook gehamsterd zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten