Voor het slapengaan trek ik nog even de borstel door mijn nieuwe haren en dan zie ik in de spiegel een enorme pluizenbol, een regelrechte coupe plumeau. Dat was niet de bedoeling! Googelen levert op dat men na een permanentbehandeling het haar een paar dagen met rust moet laten. Niet wassen, niet kammen, niet borstelen, zodat het door chemicaliën geplaagde haar zich even kan herstellen. Daar heb ik nooit last van gehad. Ik ga altijd lekker lang onder de douche met nat haar en dan op laten drogen. Niet meer kammen, niet föhnen. Je loopt wel meer dan een uur met nat haar, geen gezicht, maar daarna heb je wel de mooiste natuurlijke krul. Wat nu? Ik ging voor €90 naar de kapper om van die pluis af te zijn. Ik masseer er meteen baby olie in. Het geurt nogal sterk, maar als het maar weer goed komt.
Mensen die geen krullen hebben kennen de kwellingen van het krulhaar niet. Voor krullenmensen zijn die krullen een grote trots, maar ook een dagelijkse zorg: wat moet er vandaag in. Want we hebben de toestand van de wereld, maar ook de toestand van het haar. Dunne crème, dikke crème, conditioner, kokos crème, schuim... de ene dag is het dit, de andere dat.
Zoekend naar een plaatje kom ik in de wereld van de plumeaus terecht. Tegenwoordig zijn de plumeaus van struisvogelveren, maar die bedoel ik niet. Dus zoek ik naar vintage plumeaus. Je hebt ze ook van lamswol, geitenhaar, en microvezel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten