Toen Schoonmama nog leefde maakte ik elke week een tekening voor haar die ik haar per post stuurde. Zij genoot daar zo intens van dat dat een enorme aanmoediging was om om me heen te kijken en te bedenken: Wat zal ik deze week maken? Dat is nu een beetje weg. Maar gisteren mijmerend over de aanstaande kerstkaarten en de knuffelbeestjes kwam ik op de alpaca's in het Julianapark. Daar heb ik al eens over geschreven. Wat zijn die lief!
Mocht u denken: 'Alpaca? Huh? Is dat niet gewoon een lama?' dan kan ik u dit vertellen: ze lijken op elkaar, maar lama’s hebben kromme oren (als bananen) en alpaca’s rechte. Alpaca’s hebben meer wol op hun hoofd. En alpaca’a zijn vriendelijker. Dus geschikter voor de dierenweide.'
Alpaca vind ik een moeilijk woord. Maak er steeds 'alcapa' van of 'acapulca'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten