Het is een regenachtige taxi-dag. In eerste instantie zijn er teleurstellend weinig klanten maar uiteindelijk toch best veel. We hebben een nieuwe vrijwilliger op de centrale, met wie het fijn filosoferen is over de kneepjes van het vak van centralist. Vanwege dat de klanten die bellen zoveel kanten uitweiden en hij alleen moet noteren: datum, tijdstip, naam, haaladres, afleveradres. En alles nog een keer checken. Dus hij moet leren de mensen af te kappen en dat valt niet mee voor iemand met een luisterend beroep.
Een mevrouw rijd ik naar de markt voor de kraam met creatieve spullen om aan haar kerstkaarten te kunnen werken, maar die kraam is er niet vandaag. Zij is een paar maanden weduwe. Haar man was begraven toen er net nog 100 mensen bij aanwezig konden zijn. Haar zoon woont in Genève en die mag daar de deur niet uit, daar heerst een heel strenge lockdown vanwege corona. Veel strenger dan hier. Anderhalve meter mag men buiten zijn/haar voordeur en men mag alleen met een ingevuld formulier naar de supermarkt. De kleindochter mag nog wel naar school en naar vioolles.
Een mevrouw gaat naar de schoonheidsspecialiste en wil vanwege de stromende regen exact voor de deur afgezet worden, waarbij ik vlak voor een stoplicht in een bocht haar uit sta te laten. Nogal gevaarlijk, en dan blijk ik ook nog precies bij een plas gestopt te zijn. Waar zij midden in stapt. Zij kwaad. Maar ja wat moet ik. Toch ben ik een beetje van slag en ik kan door de slagregen op het kruispunt het hele kruispunt niet overzien en rijd zo de verkeerde rijrichting in. Dat loopt gelukkig goed af.
Een mevrouw haal ik van het nieuwe tuincentrum dat in de plaats is gekomen van Tuincentrum Overvecht. Niks aan vindt ze het. Niks aan. Het vorige was zo gezellig. Niks aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten