Ik weet nog goed dat vorig jaar Linda van het koor op bezoek kwam op de tuin en op mijn gejeremieer over ik-weet-het-niet reageerde met: koop dan in elk geval wat bloembollen! Dat deed ik, maar vervolgens stopte ik ze niet in de grond. Met de weken werd het natter en kouder en de tuin troeperiger. De aarde harder. De zakjes bloembollen liggen er dus nog steeds. En als vanmorgen Reenske appt vanuit haar chalet in Elspeet of ik al bezig ben met de bloembollen besluit ik dat het er maar eens van moet komen. Geen idee of die bollen het nog gaan doen.
Ik ben een week niet op de tuin geweest en meteen slaat de wanhoop weer toe. Eerst moet het onkruid weer weg, voor ik een plan kan maken. Na twee uur zitten er 100 botanische crocussen en 60 gemengde muscari (wittte en blauwe druifjes) in de grond. Nu nog kivietsbloem, winterakoniet, sneeuwklokjes en andere crocussen.
Meteen stop ik naamlabels bij de bolletjes in de grond, anders ben ik weer kwijt wat waar in de grond zit. En halverwege zijn natuurlijk de naamlabels op. Zucht. Deze klus is niet in een dag geklaard. Morgen weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten