Empowering

Prevakantiestress. Congres in Den Haag waar ik niet weg kán blijven. Het is Nederlands maar woorden schieten de mensen te kort en dus gaat het steeds in het Engels over 'empowering publishing' en 'reinventing the industry' en meer van dat soort ongein. 't Is dat ik mijn koffers nog moet pakken, anders ging ik er ter illustratie nog een stapeltje veelzeggende citaten bij zoeken.

Bij mij empowert er niet zo veel. Eerst anderhalf uur in de file heen, dan kan ik de ingang van het World Forum nergens vinden. 'Heeft u een inrijkaart', vragen de parkeerwachten als ik eindelijk nogal te laat arriveer. In rijkaart? Had ik een inrijkaart kunnen hebben? Dan moet ik naar een hele verre parkeergarage à 12,50 waar geen enkele plek is tot ik naar drie etage rondgereden te hebben dan maar op een invalidenparkeerplaats ga staan.

Ik woon een zestal veel te korte veel te haastige toespraken bij van max 20 minuten, waarbij alle info op veel te snel doorgebladerde powerpoint-presentaties gepropt is. Het is een echte zwartepakkenmannendag met 400 zwartepakkenmansen. Mijn lunch nuttig met een paar types uit de omroepwereld die graag een app voor me willen maken. En dan weer wat powerpointpresentaties. Het gaat veel over outsourcen en offshore werken. En dan weer 2 uur in de file terug. Dan stukken schrijven en met stukken meedenken.

De koffer moet nog steeds gepakt. De boeken. De tekenspullen. Het bastelgebeuren. De apparaten. De snoeren, de opladers. O! De afwezigheidsassistent moet nog aan! We gaan 10 dagen naar een huis en een streek zonder telefoonverbinding en zonder wifi. Het is het huis waar 4 jaar geleden dit blog begon. Het zal er fijn zijn. Maar ik moet er nu nog even aan wennen.