Het is mooi als er kunstenaars voorhanden zijn die de indruk die je van een streek/stad hebt verbeelden. De eerste winter bij Zus4 in Mecklenburg Vorpommern was ijzig koud. Ook zij moest haar toenmalige Gutshaus verwarmen met een houtkachel en telefoon was er nog niet, voor het regelen van zaken moesten we vrieskou in naar een telefooncel kilometers verderop. Schilderijen van de streek in Schwerin verzoenden me met die kou. Zo is het daar. Dat heet landklimaat.
Nu heb ik dat met de mist. De mist (ont)kleurt alle dagen en alle belevenissen. In Vesoul is een lijstenzaak met litho's van de Franse schilder Bernard Gantner. De zaak is dicht en ik kan de litho over de mist helaas alleen door de etalageruit fotograferen.
In Vesoul trekt de mist trouwens verpletterend weg, heel even maar, voor enkele uren, en maken we de mooiste herfstdag van de vakantie mee.
Wat is Vesoul voor een plaatsje, zult u willen weten. Vesoul is een braaf provinciestadje, met een Meseum, een Kerk, een kanaaltje, drie winkelstraten en wat barretjes. Wij arriveren om een uur of twaalf en dan gaat net alles dicht. En aan de rand veel industrieterrein. Best aardig, maar doe mij Langres maar. Zodra we Vesoul verlaten is het weer stikdichte mist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten