Rouw

Rouwadvertentie in de krant. Zij was mijn redacteur bij Van Gennep voor mijn eerste boek 'Schrijfsters in de jaren vijftig'. 1990 geloof ik. Dat maakte ik samen met Margriet Prinssen. We hadden het tevergeefs aangeboden bij Meulenhoff en toen liep ik Christiane tegen het lijf, die bij uitgeverij Van Gennep werkte. 

Waarom ben je niet bij ons gekomen, vroeg ze. Ik weet toch wat je doet? Wat was dat spannend. Toen het boek verschenen mochten we chique uit eten met Christiane bij restaurant Zuid Zeeland. Het was raar te voelen hoe afhankelijk je je als auteur voelt van een redacteur.  Daarna wilde ze mijn/onze plannen niet meer, ik had het idee dat ze me begon te ontwijken. 

Later nodigde ze me uit voor het houden van de Eerste Hanke van Eemeren-Lezing te houden in de Beurs van Berlage tijdens de Feminist Book Fair - ik meen in 1994. Dat was wel echt een hoogtepunt in mijn leven. Mijn lezing heette: 'Kotz, of de dolende puber als lesbisch literair idool'. Christiane was een grote aansporende factor in mijn leven. Heel belangrijk. Een typisch geval van Zij-Gelooft-In-Mij. 

Ik kwam haar in de Jordaan wel tegen in de Albert Heijn en dan zeiden we: We moeten gauw eens afspreken, maar ze hield af. Ik begreep het niet, maar ik trok het me niet persoonlijk aan.

Nu is ze er niet meer. Bij Karin Spaink op de site staat een foto.