Bobby heeft ze twee jaar geleden gekocht voor het leggen van het laminaat. Nu heeft hij ze naast mijn bed gelegd, want hij is terug naar Utrecht gegaan. Dat laminaat is op den duur behoorlijk pijnlijk aan de knieën. Deze kniestukken zijn aan de buitenkant hard, maar aan de binnenkant blijken ze zachtverend. Het is bijna een genot om naar de keuken te kruipen.
Verder dood ik de tijd met de social media. Onze fotograaf JR plaatst op Facebook opeens allemaal foto's uit zijn jeugd. ik snap de selectie niet, maar ze zijn hoe dan ook erg vermakelijk. Thema's tot nu toe: voetbal, tuinbroeken.
Nichtje plaatst een korte film 'The Butterfly Circus' op Facebook over een man zonder armen en benen. Hij zat als rariteit op een kermis. Hij wordt uitgenodigd door een circusdirecteur. De strekking is dat er voor iedereen hoop is, wat je situatie ook is, als die het zelf maar ziet en aangrijpt. Zoals een vlinder die zich uit zijn cocon bevrijdt.
Ik heb het idee dat ze hem voor mij bedoelt. Maar het gegeven van je beperkingen accepteren en er dan alsnog een feest van maken is natuurlijk universeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten