We discussiëren over de invulling van de laatste dag. Bobby wil naar de Edeka lekkere dingen kopen. Daar is hij doorgaans uren mee zoet. Ik kan beter niet mee, want na een kwartier begin ik doorgaans al te trekken: Ben je al bijna klaar? Heb je nu niet genoeg? Zullen we gaan? Een van onze eeuwige thema's.
Ik wil heel graag naar Boltenhagen, oostwaarts, een badplaats boven Wismar. Niet zo commercieel uitgebouwd nog als Travemünde, meer een Oost-Duitse sfeer. Geen hoogbouw. Maar Bobby wil naar de Edeka en denkt dat er geen Edeka is in Boltenhagen. Er zijn hier vooral discounters: Aldi, Lidl, Netto, Penny en Rewe. Edeka steekt daar met kop en schouders bovenuit.
Maar ja, als hij eerst met de pont naar Travemünde gaat en aldaar lopend naar de Edeka (met de auto met de pont over kost 6 euro per enkel vaartje) zijn we zo drie uur verder. Enfin, na veel geheen en weer gaan we toch eerst naar Boltenhagen, en daarna kan hij eindeloos naar de Edeka te Travemünde.h
Boltenhagen is onverwacht mooi en leuk. Heeft een strand met een Seebrücke, een bos, een Goudkust, leuke restaurantjes en een Kurhaus. Er is ook een boekwinkeltjes, waar ik een boek zie over Priwall (het schiereiland waar wij verblijven) in de DDR-tijd. Strandstoelen en prikkeldraad, zoiets was de titel, met op het omslag een foto van het IJzeren Gordijn in al zijn hevigheid. Bij nacht, felle schijnwerpers. Want niemand mocht immers de DDR verlaten. De landsgrens lag/ligt aan de oostkant van Priwall. Priwall hoort net nog bij Sleeswijk Holstein. Oostelijk van Priwall wordt het Mecklenburg-Vorpommern.
Je vraagt je af hoe het hier was, zo dicht bij het Westen. Hoe het hoer was toen en Berlijn de Muur viel. Wanneer ging hier dat prikkeldraad open? Er is hier een wandelroute langs het voormalig IJzeren Gordijn. Er is hier ook ergens in the middel of nowhere een DDR-Museumpje, maar dat hebben we niet gevonden.
Nu is het - zo op het eerste gezicht - allemaal de vredigheid zelve. Dat is niet helemaal waar, want rechts heeft in Mecklenburg enorm gewonnen bij de laatste verkiezingen, door het vluchtelingenvraagstuk. Ik zie hier trouwens helemaal geen vluchtelingen.
Het was best een leuk uitje, vindt ook Bobby. En dan gaat hij naar de Edeka en komt hij drie uur later stralend met twee volle boodschappentassen eten en drinken weer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten