Moet nodig naar de bibliotheek. Mijn laatstgeleende boeken zijn alweer drie keer verlengd - dat kan tegenwoordig via een app - en nu zijn ze echt over tijd. Dat we hier op loopafstand een bibliotheek hebben, dat vind ik ongekend. Het is er niet druk, maar zitten altijd mensen te lezen. Ik volg met interesse hoe de vele discussies in de bibliotheekwereld in dit tamelijk aftandse filiaaltje toch vorm krijgen. Zo veranderen de kasten steeds, nu is er een indeling met kleurtjes. Vrouwenthrillers, mannenthrillers, romantische boeken en streekromans. Literatuur, een half plankje poëzie, een plank kunstboeken, reisgidsen... veel kinderboeken natuurlijk. En voorin bij de ingang níeuwe titels.
Ik vis de roman Misschien Esther van Katja Petrowskaja er uit. Ik herinner me dat ze dit jaar in de Boekenweekaflevering van DWDD met Adriaan van Dis was. Dat ik toen dacht: waarom zíj? Duitsland van het thema, ja. Het gesprek auf Deutsch kwam op dat moment bij mij niet binnen. Nu lees ik haar roman onverwacht geboeid.
Ze werd in Kiev geboren, in 1970, studeerde in Tartu (Estland), Moskou, New York en San Francisco. Sinds 1999 woont en werkt ze in Berlijn – en ze schrijft in het Duits. In een dromerige, geestige en associatieve stijl reist ze terug naar de tijd van haar joodse ouders en (over)grootouders. Ze is opgegroeid als Russin, Sovjet burger, maar inmiddels is de wereld helemaal anders. Wat zij schrijft is eenindrukwekkend familierelaas met tragische leemten. De hele Duitse en Russische geschiedenis komt langs. Maar ze doet het luchtig, licht, hoe dat kan met zo'n familiegeschiedenis,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten