Ik heb het tegenwoordig best OK op het werk te Bunnik. We hebben een verdieping ICT-jongens en een verdieping uitgeverij-meisjes. De twee etages hebben niet zoveel met elkaar, al lunchen we elke dag samen. De meeste collega's zijn stil onder de lunch. Een paar zijn moeder met opgroeiende kinderen, die praten daar graag over. Ik probeer wel eens een onderwerp uit de krant of het nieuws, of een boek, of een film, maar dat werkt niet.
Vandaag hebben we Kerstborrel. De office manager en een van de ICT-jongens zijn er maar druk mee: soep, pizza, bittergarnituur, hamburgers, wijn, bier. Ze doen hártstikke hun best.
En daar staan we dan om 17.15 uur in de kring. En al dat ongezonde eten en drinken, met zoveel toewijding klaargemaakt. Er wordt weer weinig tot niets gezegd. Het enige wat erop zit is het eten opeten. Als het eten op is mogen we weg. Hoe goed bedoeld ook, het is een Kerstfeest met buikpijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten