Vroeger ging je naar V&D voor iets als een tafellaken. Maar V&D is niet meer. In onze respectievelijke vorige huizen hadden Bobby en ik allebei een wit damasten tafellaken. Die van mij was nog een erfstuk uit de familie van Ex. Allebei onze lakens hadden ze rode wijnvlekken en gaten. Daar zet je dan dat bosje bloemen op, zegt Ruth. Nu kan ik onze beide tafellakens niet meer vinden. Niet erg, ze waren toch te klein voor de huidige eettafel. En ze hadden gaten en rode wijnvlekken.
Vorig jaar had je zo'n kerstgedecoreerde tafelrol, iets tussen papier en textiel in, weet Bobby nog. Dat klopt. Daar heb ik nu nog anderhalve meter van over, maar onze eettafel is 2.10. Die rol had ik op het nippertje bij AH gescoord. Toen beviel het me ook al niet dat er geen tafellaken onder lag.
Wat nu? Waar koopt met tafellinnen? Ik kan alleen Ikea bedenken. En Abai - met derde wereld stoffen. Maar ik wil niet op 24 december naar Ikea. En ik wil ook geen derde wereld stof. Als ik Google op 'tafellinnen Utrecht' kom ik waratje uit bij een servieswinkel. Vraag ik aan Bobby: weet jij een servieswinkel? Hij weet een servieswinkel op het Oudkerkhof. ('Oudkerkhof?'). Leeuwin. Dezelfde als die website. Nu herinner ik me weer dat Ruth en Mandy me donderdag naar de firma Dille&Kamille verwezen.
De zoekende consument, na V&D. Zo maar eens de krankzinnigheid van de binnenstad in. Mij verdringen tussen de tafellakens zoekende vrouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten