Vandaag sluit ik me op mijn kapelletje. Ik heb enorme zin in huilen. Vrijdag zag ik van de overleden Peter van Straaten een tekening langskomen met een vrouw die tegen haar man zegt dat ze zo'n zin heeft in een uurtje huilen en ik voelde me een beetje betrapt. Ben ik ook zo'n type?
Van de week kocht ik in Museum De Fundatie een mooi boek: 'Teken het! Alleen potlood en papier nodig' van Sam Piyasena en Beverly Philp, die erg leuke losmakende opdrachten bedacht hebben. Maar de eerste opdracht is een enorm vel aan de muur hangen en je uitleven op muziek, de tweede is door de stad lopen en elke 50 meter iets schetsen waar je oog op valt zonder je pen van het papier te halen.
Ik heb niet zo'n groot vel, ik heb niet zo'n grote lege muur, en het is te koud en te sloom in Zuilen voor leuke stadstekeningen. Misschien moet ik ter inspiratie wat leuke rijk geïllustreerde tijdschriften kopen. Nu heb ik alleen de Kerst-Allerhande. Dan die maar.
Als Bobby na een paar uur poolshoogte komt nemen van de staat waarin ik inmiddels verkeer kan ik deze tekening laten zien. Geïnspireerd Dus op de Allerhande. Hij moet erg lachen. Dat dan weer wel. Je zou willen dat je meer diepgang had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten