D. heeft haar verjaarsvriendinnenetentje. Pas na het eten brengt iemand het thema ‘avontuur’ in. Daarvoor hadde we allemaal al verteld over wat je ouders in WO II hadden meegemaakt. Voor zover je dat eigenlijk wist. Dat was verrassend en soms best hevig. Wij zijn van de generatie wier ouders rond de 20 waren in de oorlog. Sommigen in de buurt van Vught.
Ook al had ik ertegen geprotesteerd, ik ben toch wel benieuwd naar de themaronde 'op avontuur'. Mary begint over haar klautertocht met haar vriendin hoog in de bergen in Nepal. Bergen van 5000 m hoogte. Ze heeft een fotoboek mee vol prachtige foto’s.
D. klapt uit de school dat iemand uit het gezelschap bezwáár tegen het thema had gemaakt. ‘O ja?’ roepen de vriendinnen in koor, ‘wie dan?’ Schoorvoetend geef ik toe dat ik het was, dat avonturen niet meteen zijn waar ik me mee bezig houd. Met een vriendin overleden en werk kwijt. Ik schiet er zelf helemaal van vol, zó treurig vind ik mezelf. Dat levert veel compassie op. En inderdaad: als dit geen avontuur is...
D. klapt uit de school dat iemand uit het gezelschap bezwáár tegen het thema had gemaakt. ‘O ja?’ roepen de vriendinnen in koor, ‘wie dan?’ Schoorvoetend geef ik toe dat ik het was, dat avonturen niet meteen zijn waar ik me mee bezig houd. Met een vriendin overleden en werk kwijt. Ik schiet er zelf helemaal van vol, zó treurig vind ik mezelf. Dat levert veel compassie op. En inderdaad: als dit geen avontuur is...
Tenslotte doen we nog een rondje ‘polyamorie’, wat ook veel meningen en ervaringen verhalen losklopt. Vriendinnenetentjes: een ijzersterk concept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten