Na de vorige slapeloze nacht slaap ik nu weer als een blok. Gelukkig maar. Dan is het nieuwe leven een stuk beter te behappen. Mijn afscheidsmailtje van gisteravond aan deze en gene levert veel aardige reacties op. Wat-naar, kop-op, je-komt-er-wel, zo-is-het-leven... Wat je er ook aan hebt, for the time being is het heel fijn. Wat vooral fijn is is: niet de kop in het zand, niet in de schulp, wat de eerste reactie was/is, maar met open vizier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten