De Bachvereniging voert vanavond ‘Dido & Aeneas’ van Purcell uit in TivoliVredenburg. Het is lang niet uitverkocht dus we kunnen er gewoon nog bij. Ach wat is het prachtig.
Vóór de pauze doen ze trouwens een ander stuk, namelijk ‘Why, Why are all the muses mute?’ En daar komt mij geen toon bekend van voor. K. en ik kijken elkaar verbaasd aan, hoe kan dat nou dat we zo van ‘Dido & Aeneas’ houden en dat geen toon bekend voor komt. Nou daardoor dus. Het grote genieten komt ná de pauze.
De rol van Dido wordt prachtig ingevuld door de Noorse mezzosopraan Marianne Beate Kielland. Zij is een soort reuzin, qua gestalte. Natuurlijk luister ik met extra aandacht naar Dido’s Lament: ‘When I’m laid in earth / may my wrongs create / no trouble in my breast. Remember me, remember me,/ but ah, forget my fate.’
Een versie van dit lied door Alison Moyet werd gedraaid op Margs uitvaart. Op verzoek van Marg. Dat had ze op de dag van haar sterven nog bedacht, vertelde Hilda gisteren. Dat Marg herinnerd wilde worden, maar niet als zieke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten