We zouden binnenkort een weekje weg, of twee, liefst naar Saarburg, of naar de Ardennen. Want we zijn wegens omstandigheden nog niet echt op vakantie geweest. We hebben nog niets geboekt, want je weet het niet. Maar nu zijn ineens bestemmingen in Duitsland en België een probleem, die willen ons niet meer. Eerst wilden ze Noord-en Zuid-Holland niet, maar gisteravond is daar de provincie Utrecht aan toegevoegd. De regels veranderen per dag.
In Duitsland mag je (op dit moment) alleen overnachten als je een testbewijs van minder dan 48 uur oud kunt overleggen dat je Coronavrij bent. Dat lijkt me niet eenvoudig met de overladen teststraten en laboratoria. In België moet je je daar in het land aanmelden voor een test, die doen, en tot de uitslag in quarantaine. In België moet je altijd en overal een mondkapje op, ook op straat, in Duitsland in winkels, musea, restaurants, tankstations. De boetes zijn hoog.
Opeens is op vakantie willen niet meer zo leuk. Ik wil ook wel in Nederland, maar Bobby vindt vakantie in eigen land helemaal niks. Dat je dan weer bij de AH staat met je Bonuskaart. Hij hunkert naar Saarburg of de Ardennen. In Noord-Frankrijk kijken we ook, maar daar zijn dan weer heel veel gebieden code oranje. Daar zou je elke dag de ontwikkelingen nauwlettend moeten volgen en als je terug komt vrijwillig twee weken in zelfquarantaine. In het voorjaar hadden ze in Frankrijk een hele strenge lockdown: niemand mocht naar buiten dan naar de supermarché en dan alleen met een ingevuld formulier.
We zijn het echt grondig oneens. O! Gaan we hier uitkomen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten