Ik begrijp niets van die protestmarsen ‘voor de vrijheid’ en tégen Corona-maatregelen. Vandaag is er zelfs een vrouwen-voor-vrijheid-mars in Utrecht, lees ik in de DUIC. Deze beweging is tegen mondkapjes, lees je, en tegen de 1,5 meter. Wat willen die mensen? Weer dicht bij elkaar staan? Events? Ongebreideld knuffelen? Naar hun oude moeder? Op vakantie? naar de Costa Brava?
Ik heb het gevoel dat er nog best veel kan binnen de gestelde regels, die er mijns inziens op gericht zijn ons allemaal de Corona te besparen. Je kan naar de bossen om vrijheid te ervaren. Je kan je vrienden te eten noden en al kun je niet huggen, je kunt wel gezellig samenzijn. Zo valt er toch te leven? Misschien ben ik te kortzichtig en moet ik economischer denken? Maar als ik kijk naar al die horeca overal, dan denk ik toch vooral: was er maar wat minder horeca. Van die massa-events denk ik ook: moet dat nou, al die herrie? Die business stort nu in. Heel erg voor de mensen die er hun emplooi hebben/hadden.
Als ik naar het Journaal kijk heb ik toch echt meer sympathie voor de demonstraties in Belarus. Als we het over vrijheid hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten