Ik had best een vol programma gehad vandaag, waar ik mij enorm op verheugde, maar het is mij geloof ik niet gegund: alles ligt op zijn gat. Code Rood. Ik kan het niet snappen, zo hard sneeuwt en vriest het toch niet. Wat voor sneu land zijn wij? Het meeste verkeer ligt stil, mijn dienst voor de Buurttaxi gaat ook niet door, en ook niet een perspreview in het Fotomuseum in Den Haag.
Als alternatief stel ik de Bayerische Freundin voor om een beetje door de sneeuw te gaan lopen, bijvoorbeeld het Wilhelminapark, maar ze heeft gevoelige ogen die geen sneeuwstorm verdragen. Het stormt helemaal niet en koud is het ook nog niet, weerleg ik, maar dat helpt niet. Eerst wil ze een ooglapje van de apotheek. Nou, zal ik dan maar even op de thee komen?
Maar fietsen gaat niet, en Bobby blijkt vanochtend de bolide genomen te hebben om op zijn werk te komen. En bussen rijden ook niet. Gansch het raderwerk staat stil.
De Freundin woont in de wijk Wittevrouwen, dat is vanaf mij een uur lopen volgens Google Maps. 4,7 km. Vijf kwartier doe ik er vandaag over. En vijf kwartier terug. Leuk is dat, de sneeuwstad lopend doen. Er zijn heel weinig mensen op straat. In het Griftpark is wat sleetje rijden. In de Vogelbuurt is een man een auto van sneeuw aan het ontdoen en hij vertelt besmuikt dat hij net een nieuwe auto heeft en niet zeker weet of hij nu de goede auto onder handen heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten