Ik luister naar de podcast van Jort Kelder met Mark Rutte. Het zijn beide slimme goed gebekte single mannen van in de 50, geslaagd. Al vrienden sinds mensenheugenis. Ze kunnen uit heel veel vaatjes tappen. Niet echt een kritisch-journalistiek programma zo, het is wel een beetje ouwe jongens krentenbrood, maar toch leuk om naar te luisteren. Jort wil Mark al zijn kunstjes ontfutselen, maar zo werkt dat natuurlijk niet. Mark Rutte is een natuurtalent en niet elk debat gaat volgens een voorbedacht plan. Anderen zullen zijn debat-techniek beter kunnen analyseren dan hijzelf.
Dat er halverwege de uitzending een lang muziekstuk zou klinken had ik niet verwacht. Dat blijft eerlijk gezegd van de hele uitzending het meeste hangen. Het is de Sonate in F Mineur K.466 van Scarlatti, zoals ik later uitvind. Rutte had graag pianist willen worden, vertelt hij. Voor hem is iemand die zó piano speelt als Vladimir Horowitz veel en veel belangrijker dan een politicus.
Podcast Jort Kelder:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten