Dat werken in hoge gebouwen

Onderweg naar Auntie in  Rotterdam zet ik een oude cd op van  de Nederlandse blue grass-groep Vals Plat. Ik vond ze indertijd erg aanstekelijk. Ze bestaan al lang niet meer. Het liedje dat me nu raakt heet 'Hoge gebouwen'. ‘Wat is dat toch geweest, dat werken in hoge gebouwen....’

Het roept herinneringen op aan de werkende jaren. Veel daarvan heb ik ook in hoge gebouwen doorgebracht. Een aantal ervan passeer ik regelmatig  aan de snelweg. In Rijnsweerd, aan de A28 richting Amersfoort. In Maarssenbroek aan de Zuilense Ring. In Capelle aan den IJssel aan de A20. In Amstel Businesspark aan de A2. In Bunnik aan de A12. Daar reed je dan dagelijks in de file in je bolide naar toe. Dat deed je vroeg, om de ergste file voor te zijn.  In de gebouwen moest je vaak langs een portier of een receptionist(e) en/of met een pasje door een poortje. En dan met de lift. Daar boven had je dan je kamer met je bureau met je parafernalia, later trouwens geen eigen kamer meer maar de kantoortuin, en probeerde je je hele dag je ding te doen. En 's avonds reed je dan in de file weer naar huis. Die file, daar werd je gek van.

Ik deed mijn werk graag, maar op de vraag wist ik nooit zoveel te vertellen : ‘Hoe is het bij jou op het werk?’ Er was altijd te vertellen over files, bezuinigingen, minder mensen, overnames, nieuwe bazen, nieuwe bezuinigingen, nog minder mensen, weer een overname, weer nieuwe bazen, weer bezuinigingen, weer minder mensen. Bobby zei altijd: ‘Waarom schrijf je er niet over wat je daar allemaal meemaakt?’ Maar je moest toch loyaal zijn aan steeds weer die nieuwe bazen. Die jou je salaris betaalden.

Die hoge gebouwen: daar deed je mee aan de maatschappij. Daar verdiende je je centjes. Een rare onwerkelijke parallelle wereld. Net als voorheen de fabrieken en de mijnen. Toch voelde je je daar een meedraaien in de maatschappij. Leuk, zo’n liedje.

Straks, als ik groot ben, dan word ik een man
Met m'n kop vol met kennis van, God weet, waarvan
Met een tas vol papier en een strop om m'n nek
Ga ik werken in hoge gebouwen

refr.:Weg van de wolken, weg van de dauw
Weg van de bloemen, en zo ver van jou
Ik vlieg naar de auto, ik ben al wat laat
Ik ga werken in hoge gebouwen

En straks, op een dag, als m'n werk is gedaan
Als ik alles betaald heb en naar huis toe kan gaan
Dan denk ik verbaasd: Wat is dat toch geweest
Dat werken in hoge gebouwen