Vandaag is het zeven jaar geleden dat we van de Zeeburgerdijk naar het Stadskantoor Amsterdam-Oost fietsten om daar te partnershippen. Pas later zijn we gaan zeggen dat we toen 'getrouwd' zijn. Bobby was principieel tegen trouwen, maar we gingen een huis kopen, en een hypotheek nemen, en tot dat nieuwbouwhuis klaar was waren we officieel niks van elkaar. Ik vond dat maar niets en beloofde dat hij als het huis er eenmaal stond en we er eenmaal woonden weer mocht scheiden. Nou, niks daarvan. Zoals hij 'mijn vrouw' kan zeggen. Ik moet dan altijd een beetje giechelen.
We waren met zijn zevenen. Bobby had Hans en Nol als getuige, en ik Will en Hani501. En Reenske woonde toen bij mij, en zij maakte uit puur enthousiasme 180 foto's. De ambtenares was van het ecologisch trouwen. Zij legde dat allemaal nog eens omstandig uit, hoe je ecologisch kon trouwen. Minder gasten, niet alle ooms en tantes en buren van je ouders uitnodigen, niet zo ver op huwelijksreis. Moet je ons vertellen, zei ik: We zijn op de fiets gekomen, we zijn met zijn zeven en we gaan lekker lunchen in Frankendael. en dan een weekendje naar Oostende. Hoe ecologisch kun je het hebben? Lees het allemaal nog maar eens terug in mei 2014. (Ik was er een beetje vaag over want we hadden het de familie niet verteld.)
Sindsdien zijn we elk jaar vergeten de heuglijke datum te vieren, tot de bel ging en Hans op de stoep stond met een enorme ruiker bloemen. Dit jaar hebben we hem maar uitgenodigd. En ik ga zelf vast bloemen halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten