Gelezen: Nieuwjaar van Juli Zeh. Van de bibliotheek. Over een jong echtpaar met twee kleine kindjes dat op kerstvakantie gaat naar Lanzarote. Zij zijn een modern echtparen, ze verdelen de zorgtaken dubbel. Omdat zij beter verdient dan hij doet hij meer in het huishouden en de zorg dan zij. Hij is een beetje ontevreden en burn out en heeft zonder het te overleggen een weekje naar Lanzarote geboekt en is as we speak een zware fietstocht op de mountainbike over het eiland aan het maken. We volgen hem vis zijn innerlijk monoloog. Een ‘hysterische man’ werd hij in een recensie genoemd. Een nieuw type man.
Daarboven op het eiland blijkt hij herinneringen te hebben aan een nare verdrongen episode uit zijn jeugd. Ooit was hij hier, als jongetje, met zijn ouders en zijn zusje. Heel beklemmend wat er daar gebeurde. En duidelijk dat het zijn leven kleurde.
Eerder las ik haar boek Ons soort mensen over een Oost-Duits dorp waar windmolens gaan komen. Zeh weet de hedendaagse tijdgeest goed te raken. Maar Ons soort mensen was wel veel complexer en beter dan dit Nieuwjaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten