Sinds enige maanden doe ik mee aan een maandelijkse online meditatie-gespreksgroep ‘De Fluisterstille Stem’ en na enige reserves vind ik het eigenlijk onverwacht leuk. Het is een ‘pioniersplek’ van de PKN, waar ze experimenteren met nieuwe vormen van kerk zijn. (In dat kader heb ik eens een artikel gelezen over een kokende dominee die midden in zijn kerk een kookeiland prominent heeft laten bouwen en met maaltijden de kerkleden en andere geïnteresseerden probeert te boeien & binden. Zulks wordt dan gefinancierd uit dat pionierspotje.
Hier kon de oorspronkelijk live meditatiegroep het afgelopen jaar door Corona geen doorgang vinden, en hebben ze in arren moede gegrepen naar Zoom. Daar werd mij een tijd geleden mailtje over doorgestuurd en op zoek als ik was ging ik eens kijken. En in deze context blijkt dat Zoom wonderwel te werken. Eerst doet voorganger Toos een thema met materiaal (ontspanning, tekst en muziek en vragen) en dan gaan we in groepjes van drie uiteen. Napraten. Je wórdt ingedeeld.
Vandaag is het thema ‘Zaaien voor de toekomst’. Ik moet dan wel altijd aan dominee Gremdaat denken ‘Kent u die uitdrukking: zaaien voor de toekomst…?’ Maar daar zet ik me dan overheen.
Vooral de gesprekken en petit comité na afloop van de inleiding zijn aangenaam verrassend. Niemand kan echt uit de voeten met wat ons aangereikt is, maar wel laten we ons raken. En daar vertellen we dan wat over. In ons clubje was eigenlijk niemand echt met de toekomst bezig, want wat kun je er aan doen, maar wel om het in het leven hier-en-nu zó te doen dat het allemaal goed voelt. En misschien heeft dat dan een uitstraling naar de toekomst, opperen we. Het is een leuk gesprek. Iedereen zegt na afloop dat de kleine gesprekjes zo waardevol zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten