Het is alweer bijna twee maanden geleden dat ik van Luigi een boekje kreeg Je keek te ver van Marjoleine de Vos. Uitgegeven in de populaire wandelboekjesreeks Terloops van uitgeverij Van Oorschot. Maar pas nu ik met Zus3 door het Hogeland fietste en daarbij Zeerijp aandeed waar Marjoleine de Vos woont en loopt ben ik het gaan lezen. Het kerkje van Zeerijp ziet er heel anders en veel mooier uit dan het kerkje op deze omslag. We zijn in het kerkje van Zeerijp nog binnen geweest en hebben er beiden solo een gezang gezongen.
O het kerkje op het omslag is het kerkje van Eenum. Ze loopt daar haar dagelijks loopje van Zeerijp naar Eenum. De dorpen in Noord-Groningen liggen heel dicht bij elkaar. Zo’n 3 km.
Het boekje is een pleidooi voor kijken, luisteren en aandacht hebben. Voor werkelijke nieuwsgierigheid voor het land om je heen, de natuur, het cultuurlandschap, waarom het is zoals het is, hoe dat zo gekomen is, hoe veranderlijk en toch constant het is.
Het is grappig want dat is wat ik in dat Máximapark ga doen. Dat is een heel recent park met een korte geschiedenis, maar in dat nieuwe park liep ooit de grens van het Romeinse Rijk en er zijn ook Vikingschepen gevonden. Zo oud is dat nieuwe land. Hoe meer je wandelt en kijkt. hoe meer je ziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten