En weerom

En dan weerom. Om wat meer Veluwe te ervaren dan de heenweg rijd ik van Hoenderloo terug over Kootwijk en het Kootwijkerzand, dat is een stukje noordelijker, en dan via Barneveld. Schoonzusje te Leusden was beetje teleurgesteld dat ik de heenweg niet langs was geweest, terwijl ik nota bene Leusden had aangedaan, dus nu terug maar even bij haar op de thee. En de drinkyoghurt. En de cola light. 

Het Kootwijkerzand is práchtig, maar Radio Kootwijk ga ik een andere keer bezoeken.

Over de Gelderse vallei (ik weet niet precies wat daar onder valt, ten oosten van Amersfoort zeg maar) heb ik gemengde gevoelens, heg is heel groen en economisch heel bedrijvig, maar dus ook met veel varkensmesterijen en kippenboerderijen. Ik geloof dat het daar ook Biblebelt is, dus het landschap en de huizen zijn er niet erg romantisch. 

Na Leusden ben ik weer aangenaam verrast door Landgoed Den Treek tussen Leusden en Zeist. Wat is Nederland toch prachtig. Af en toe kruis ik een snelweg, dat dan weer wel, maar het grootste deel van de tocht zijn de snelwegen ver uit mijn ervaring. 

De accu levert toch weer vraagstukken op. Volgens de Eco-stand zou ik op een dag met deze weersomstandigheden 130 km kunnen, maar de Eco-stand is hard werken. Het beetje ondersteuning weegt eigenlijk niet op tegen het enorme gewicht van de fiets, zeker niet met deze wind en de hoogteverschilletjes op de Veluwe. Op de Tour-stand die veel prettiger fietst kan ik 60 à 70 km halen en dat is dus niet genoeg.

De heenweg vond ik een oplaadpaal vlakbij Leusden, vanaf Hoenderloo is dat 50 km. Als ik daar dan weer een uur ga zitten kan ik wel op de Tour-stand fietsen.