Toekomst van het bouwen

Vandaag is het Dag van de Jonge Ontwerper, en morgen de Dag van de Architectuur, in elk geval in Utrecht. Het gaat over stedenbouw, architectuur, klimaat, en de uitdagingen voor de komende - zeg - dertig jaar. Voor jonge ontwerpers. Omdat de ontwikkelingen in de stad en de stedelijke omgeving me interesseert  kijk ik of ik ergens bij aan zou kunnen sluiten om wat schrijfwerk te verrichten. Ik realiseer me dat het wel een héél groot uitgebreid gebied is met heel veel soorten actoren. Techniek, milieu, sociaal, maatschappelijk, noem maar op. Veel te groot om zo maar even te betreden. Daarom ga ik mar eens kijken en luisteren naar de (online) lezing van onze Rijksbouwmeester Floris Alkemade, een bevlogen mensen met een brede blik. De lezing vindt plats in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam, het is georganiseerd door twee archtictectuurinstituten Arcam (Amsterdam) en het ABC Architectuurcentrum uit Haarlem. Er is ook zo'n instituut(tje) in Utrecht, dat heet Aorta.

Stedebouwkundigen en architecten hebben altijd te maken met opdrachtgevers die de kaders bepalen. de gemeente, de projectontwikkelaar, de wetgeving, de matschappelijke visie, de financiering. Hij laaat zien hoe er in onze maatschappij voortdurend mensen worden uitgesloten, ook door het bouwen. Hij laat het protest in de provincie zien van de bewoners tegen asielzoekerscentra, en dan een kaartje dat laat zien dat er overal in het land asielzoekerscentra zijn gebouwd maar heel weinig in de Randstad.  Dat 40% vaan de mensen in een eenpersoonshuishouden leven en dat er veel te weinig vioor die groep gebouwd wordt. Dat zoveel (oudere) mensen vereenzamen komt voor een deel doordat er gebouwd wordt zoals er gebouwd wordt. En dat dat anders moet. Maar uitsluiting gebeurt ook in de openbare ruimte, zoals de stations die zijn afgesloten voor mensen zonder OV-chipkaart. Veranderingen moeten niet uit angst maar uit verlangen geboren worden, zegt hij. En ontwerpers moeten het verlangen aanwakkeren. En: 'Zeg niet: Vroeger was alles beter. Wees niet teleurgesteld in de huidige tijd, geloof in de toekomst.' 

Het raakt aan zoveel van waar je als inwoner van Nederland mee te maken hebt. Je eigen omgeving, de woningnood bij jongeren, het gebrek aan geschikte woningen voor ouderen. Hoe een maatschappij met zijn ouderen omgaat is de lakmoesproef', zegt hij.

Hij schreef een essay 'De toekomst van Nederland. De kunst van richting te veranderen'. Ik zal daar niet zoveel invloed op hebben, maar ik vind het razend interessant.

c