De ijverige tuinbuurvrouw is op vakantie en in de Tuinburen-appgroep heeft ze gevraagd of de buren om haar heen haar kwetsbare zaailingen willen begieteren. Toen ze het vroeg was het nog niet zo heet.
Er is ook níeuwe tuinbuurvrouw (heb ik niet over geblogd, zie ik, zij is therapeute en kwam op het idee mijn huisje te huren voor rebirthing-sessies) die aan de ijverige buurvrouw had aangeboden dat zij dat wel wilde doen, maar ze zei erbij dat ze zelf ook een paar dagen weg ging. Wie of het dan wilde doen, dan dus voor béide tuinen. Ik reageerde maar even niet, en toen antwoordde de buurman tussen hen in. Er zitten ook tuinburen in de appgroep die nooit reageren.
Van de week kwam de nieuwe tuinbuurvrouw al puffend bij mijn heg staan. Ze zegt dat het niet te doen is. Twee tuinen gieteren. En nu mag ik dus enige dagen dríe tuinen gieteren. Ze hebben allebei geen gras (dat kun je bij gieteren overslaan) maar alleen groenteplantjes, en sturen foto’s met instructies aangaande de vele plantjes die vooral níet overgeslagen mogen worden.
Zo heb ik het gedaan: eerst heb ik mijn eigen tuin gegieterd en geklokt: 20 gieters in 20 minuten. Toen de ene buurtuin, ook 20 minuten. Toen pauze. Toen de andere buurtuin. Naar de sloot, door de knieën, twee gieters vullen en dan 50 meter zeulen naar het poortje en dan de tuin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten