De koorvriendinnen met wie ik na afloop van de repetities meestal even naar het café ga zijn heel nieuwsgierig. Wat was er vorige week? Waarom was je ineens weg? Maar ik voel er niet zo voor om en plein public te vertellen dat ik de muziek niet kon lezen omdat ik per ongeluk de leesbril van mijn
husband op had. Maar dat ik niet mee had gezongen was ze niet opgevallen. Daarvoor waren ze teveel met zichzelf bezig geweest. Het was/is geen eenvoudig muziekstuk, dat 'Linden Lea'. Ze vonden het een prachtig verhaal en er komen allemaal verhalen los over hoe iedereen omgaat met problemen met de ogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten