Halverwege de zangbijeenkomst in Bilthoven zegt de dirigente dat een van de sopranen in de Zanggroep nu zo ziek is dat ze niet meer lang zal leven en graag wil dat wij daar zingen bij de uitvaart. Onder anderen het lied ‘Nada te turbe’.
Deze sopraan is er gewoon bij aanwezig.
Ze zegt zelf ook nog wat, dat ze zo ziek is en dat het niet meer beter wordt, en dan gaan we Nada te Turbe’ zingen. De sopraan veegt haar ogen droog en mij schieten ook de tranen in de ogen. Mijn buurvrouw fluistert tegen mij: ‘We kijken nu letterlijk de dood in de ogen.’
Je gaat niet allemaal naar die sopraan toe om haar sterkte te wensen. Heel raar moment, dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten