In de tuin

Eerst ga ik naar de zaterdagse plantjesmarkt op het Janskerkhof, waar ik weer helemaal overweldigd word door het aanbod. Wat is dat toch een geweldige markt. Mijn doel was kijken wat er nog aan groenteplantjes te koop is, en ik koop wat prei, boerenkool, en amsoi (soort paksoi). Daarna ga ik bloemen kijken. Dat is zo veel, ik word er zo hebberig van, dat ik maar snel weer naar huis en de tuin ga. 

Op de tuin tref ik de ijverige tuinbuurvrouw die niet meer zo ijverig is. Haar tuin is bomvol en een deel  staat vol brandnetel. Ze zegt dat ze erg van brandnetel (soep) houdt, maar dit lijkt me too much. Hoe verschillend je over dingen kunt denken en voelen. Bij mij moeten brandnetels en distels er altijd meteen uit.

Ik stel haar voor dat we een nachtje op de tuin gaan slapen, tegelijk, elk in ons eigen huisje, omdat we het ook wel een beetje eng vinden. Dat vindt ze erg leuk en ‘s avonds appt ze dat ze (pas) 15 oktober kan. En tuinbuurvrouwen Trudy en Toine kunnen ook. Huh? Dan is het haast winter! 

Het is hoog tijd de waterloten van de appelboom te snoeien, en het stoepje een beetje van onkruid te ontdoen, en de troep onder de picknickbank op te  ruimen, de glazen en de plastic stoelen te wassen, vanwege dat de stille wandelaars op bezoek gaan komen. 

Vijf tomaten oogst ik. De courgetteplant die zo hysterisch veel en grote courgettes produceerde is ineens op. 

Ik blader door de foto’s in het album Tuin, en zie dat Will er in september vorig jaar nog zat. Vrolijk aan de picknicktafel. We hadden een rondje kleine Maarsseveense Plas gelopen. Dat zouden we vaak gaan doen: een glaasje op de tuin. Het heeft niet zo mogen zijn. In november kreeg ze hernia, dachten we, en in maart was ze dood. Wat is dat nog maar kort geleden en wat voelt het alweer lang geleden.