De enerverende werkweek sluit ik af met twee uur werken in de Springertuin. Het veel te grote veld met uien is helemaal overwoekerd met onkruid. Er is geen beginnen aan. Maar Bart en Suzan hebben beleid bedacht: we maken twee bedjes per ui-soort schoon en de rest geven we op. Verder praten zij glanzend over hun pas gezaaide peulen, paprika's, courgettes en pompoenen. Ik hum bemoedigend en instemmend, maar na een uur verdraag ik het niet meer zo, dan ga ik verderop in mijn eentje een bed met aardbeien schoonmaken. Ook daar immens veel onkruid.
Als je je binnenkort nog eer keer kwaad wilt maken, suggereert Bart, dan kun je wat bedden met kruiden schoonmaken, die geheel overwoekerd zijn met gras. Er is een vrijwilligster die graag de kruidentuin wil fatsoeneren, maar die dat vele gras niet aankan. Als er we één hoekje grasvrij hebben, zie je al dat er hoop is.
Na afloop neem ik een bosje rabarber mee naar huis. Heel bevredigend: toetje uit eigen tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten